понедельник, 22 февраля 2010 г.

Түсүң кара ичиң экен ошондой

Түсүң кара ичиң экен ошондой,
туруп калдым ирик ойдон бошонбой.
Калпты-чынды койгуладың күпүлдөп,
кылдай дагы кызарбай да бозорбой.

Какшап, сыздап бүт клеткам, сөөгүм,
кыйла саатка кемий түштү өмүрүм.
Үшүк урган жалбырактай дирилдеп, -
суук сөздөн жапа тартты көңүлүм.

Кабыргама тийип миздүү айбалта,
көкүрөктү тилип кирди курч араа.
Мени издеп жүргөнсүйт шул арада,
бош табытты жүктөп алган араба.

Жүрөгүмдү сыялаган сөздөрдү
жутуп-жутуп бой-тулкума сиңирдим.
Мынчалыгын билишпесе керектир,
жыландан уу жыйноочулар тилиңдин.

Комментариев нет:

Отправить комментарий