четверг, 21 октября 2010 г.

“Гүл-Гүл” ырлар жыйнагынан-1

Ушул бүгүн ачылган гүлгө,
Авазым келди менин.
Акырын тийгиздим эрин.

+++

Каланып кемегеде кургак тезек.
Кашаттан ылдый күлүн төктү келин.
...”Каңк”, этип дөбөт кыр ашты.

+++

Оо, мен сүйгөн Ай-Көл!
Асман тээп жатыпсың туйлап,
аза боюңа нур жаап.

+++

Базар,
эпсиз-эпчил, момуну, батылы көп,
эркегинен катыны көп.

+++

Эне, сенин жүз-жытыңа зар болдум.
Элгегиңдин себилемин унундай
...Шамал тоодон леп этти.

+++

Кымтыкей кол чөнтөк шыпырып,
жасалды уурулук.
Кемиди насил, нурдуу нук.

+++

Саарлап анжир жедим. Анжир
сарыкты ширеси уурт, салаамдан
сакаяр ЖҮРӨК жарам бар.

+++

Тээ алыста бедезар.
Деңиз көйнөк кийинген.
...Таңкы саан да башталды.

+++

Жаз. Пешайван. Челекте сүт.
Жатат уктап бала мышык.
Жамырайт аары, көпөлөк учуп.

+++

Солкулдап өсөт жүгөрү,
сом билек кыздай аппапак,
чач чыгарып бала кучактап.

+++

Ыңкыган сары талаа,
ызылдаган саратан.
Сага жөө баратам.

+++

Тук, тук, тук.
Дубалга кагылып темир мык,
Ачылуу эшиктен аңкыды ысырык.

+++

Оо, анда, ар таң сайын бурдам нанга
калың каймак бастырып коер эле.
Бүгүн жүз таяп бүктөлгөн чоң энем!

+++

Көргүң келбей менден ийгилик.
Турасың өйдөсүнүп, ирип,
Ушунун өзү – пендечилик.

+++

Жер табынан буу чыкты,
кар астынан байчечек.
Оо, кандай керемет!

+++

Арак саткан ак келин,
кылтылдайсың тим эле,
Куюлган жүз граммдай!

+++

Дарбазаңа кат кыстардым,
окуйсуңбу колго алып.
осмо каштуу ак зайып!

+++

Үңкүр.
Оозу ачылып келди миң жыл.
Оозу ачылуу.

+++

Кичинекей жапыс там дарчадан,
чоң дүйнөнү көргөн балалык.
карегинен жатат нур агып...

+++

Таң сүрүлүп агарды асман,
таза аба деми, жалбыз жыт,
таш арык бойлоп баратам.

+++

Карегиң – деңиз...
Кайыкчан бирөө бардай
турам тааныбай.

+++

(“Гүл-Гүл” ырлар жыйнагынаню Адбилаат Дооров. 2010-ж.)