Көөдөй түндү сүрүп таштап баятан

Көөдөй түндү сүрүп таштап баятан,
таң дандырдай аалам койнун агарткан.
Кыз кызарып түшүп эстен жылмая
сууга жүзүн чайып кайтат шар аккан.

Таш күзгүдөн карап коет чырайын,
атыр жыттуу ак сүлгүсү колунда.
Коңшу абышка ээк кагып айтат маа:
“Жылдызы ысык ургаачы бар жолуңда”.

Үйрүндөгү бээ түштүбү эсине
астымдагы ат кишинеп, бышкырат.
Типтик ылдый чууруп аккан мөл булак
тили менен кууругансыйт “бадырак”.

Топудай бир боз чымчыктын уясы
суу шарынан жарым карыш өйдөрөөк
Араң турат.
Ичи толо балапан –
тирүүлүктүн “базарчасы” өңдөнөт.

От койгондой оозуна дандырдын,
чыгыш тарап жошолонуп кызарат.
Тыз-тыз этип бетке шактар чабылат,
тийген сымал ичке, назик шапалак.